بررسی برخی از صفات ریخت شناختی و فیتوشیمیایی میوه در ژنوتیپ های مختلف گیاه ficus carica

این تحقیق به منظور بررسی اثر مراحل رشد میوه و ژنوتیپ بر خصوصیات ریخت­شناختی و برخی از ترکیبات فیتوشیمیایی میوه انجیر (ficus carica) در منطقه گرگان انجام شد. میوه ها در چهار مرحله رشد و نمو از درختان سالم سه ژنوتیپ انجیر (گلبهار، قرمز جلین و رضوان) برداشت و صفات ریخت­شناختی و فیتوشیمیایی در آن ها بر اساس دسکریپتور مخصوص انجیر و روش های استاندارد اندازه گیری گردید. نتایج نشان داد که با رشد میوه بر طول و قطر میوه، طول گردن و طول بخش گوشتی میوه به طور معنی­داری افزوده شد. در هر سه ژنوتیپ، نسبت قطر به طول میوه بین 9/0 تا 1/1 و در نتیجه شکل میوه ها گرد بود. به علاوه در طی رشد، این نسبت افزایش یافت، در حالی که طول دم میوه تغییر معنی داری نکرد. از نظر میزان آنتوسیانین، بین ژنوتیپ های مورد مطالعه تفاوت وجود داشت، به طوری که میزان آنتوسیانین در میوه های سیاه رنگ ژنوتیپ گلبهار طی مراحل رشد افزایش یافت، ولی در ژنوتیپ های قرمز جلین و رضوان در مراحل پایانی رشد از میزان آن کاسته شد. از طرف دیگر در هر سه ژنوتیپ، از میزان ترکیبات آنتی­اکسیدانی، فنول و فلاونوئید کاسته و بر میزان قند کل میوه افزوده شد.از بین ژنوتیپ های مورد مطالعه، ژنوتیپ رضوان دارای بیش ترین مقدار آنتوسیانین، فنول و فلاونوئید بود اما مقدار قند کل در آن در سطوح پایین تری قرار داشت.